domenica 13 dicembre 2015

Domenica di Antologia delle canzoni carnevalesche – I Tajûi d’in Zanghèra

Domenica di Antologia delle canzoni carnevalesche
Continuiamo questa antologia con una canzone del 1928: “I Tajûi d’in Zanghèra”, paròli di D. Masini, musica di P. Bignoli (purtroppo solo il testo)

Jûma pü uncô i éşércénti incü
ch'i guadagnéna cartèli còn sêu i bü,
pü i lumanténsi ch’ina i tasi da paghè
e intäntu a nü i stirénni i şgiachè.
I vügûma pü uncô iş dòni marià
còi sòchi chêurti e i cavì tajà,
cuzöti ad zéda, vistì ricamà
e pü i 'rmanténsi ch'i calégnji a giurnà.
Änca iş mati còi cavi a la garsón,
magara i drêuma in cà seui pajón;
l'èva da côli ch'in mungöti in cà:
ma pü sa ch'i féna da pôş da su ma?
Ai padrugni di cai ch'l'à sénpru staj bèlu:
s'i sténa mia in légia a sarai al manganèlu;
s'i än calà i fÎci, in staj ubligà,
in mandà al cunfÎn cü ch'in faj l'ustinà.
E ' Industriali ch'i än faj 'nné a muntugni
per iş grän lavóru ch'a côsta migliugni:
aqua putabla e fugnatüra:
a sarai alménu i 'nné per fè una fritüra?
Al nòş guvèrnu l'à püblicà
che in ògni paişu e in ògni cità
a vêu ch'a sÎji un cänpu spurtivu piantà,
cul ch'a mänca int'i nòş Gajà.
Nü a Gajà i sûma uncó furtünà:
jûma al tirénu ch'l'à già staj pagà;
rivulgiûnsi al Cumeun per i sa pòca spéşa
a fi sêu un murötu änca a l'Ingléşa.
L'è una vargògna chilò in Zanghèra
còis'ajsi piantà a smöja una ruatèra.
L'i vargugnôşu chilò in sêu is cantón,
pròpiu in seui sa stra ch'a va a la stazión.
Fin i furastì ch'i paséna dalnägni
i ȥéna ch'l'è un cêrclu di sciarlatägni;
iş vèrsu inò a sfigüra Gajà,
strupèru, dunca, ch'a sta pròpiu mà.
L'éj tänci paişägni ch'in vari 'mè i pieugi;
ina pÎn ad ròba fÎn dalzô di eugi;
s'l'éj da gòdi par nôta i féna bübü,
sTéj da paghè i tiréna indrê al cü.

La cunpagnÎa di Tajûi ha veramente il dente avvelenato. Se la prende con tutti. Tajûi è il plurale di taiô, lo strumento che serviva per tagliare il fieno, un attrezzo tagliente come la lingua dei componenti la compagnia, una lingua affilata che taglia e critica senza mezzi termini e, ahimè, in linea con i tempi, minaccia il manganello e il confino.

Citazioni da  Gajà Spitascià Volume I, pagine 516-517
Foto: stadio del littorio


Nessun commento: